praedābundus, a, um, adj. [praedor],
ravaging , pillaging , plundering , Sall. J. 90, 2: exercitus, Liv. 2, 26; Curt. 8, 1, 5.
praedābundus adj. praedor, ravaging, pillaging, plundering : dicit se praedabundum eode...
An Elementary Latin Dictionary