prae-flōro, āvi, ātum, 1, v. a. [flos],
I to deprive of its blossoms beforehand; only trop.
1 To lessen , diminish , tarnish (very rare, and perh. not ante-Aug.): gloriam ejus victoriae praefloratam apud Thermopylas esse, Liv. 37, 58 fin. ; cf.: decus praecerptum praefloratumque, Plin. Pan. 58: gaudii fructum, Gell. 14, 1, 36.—
2 To deflower : vidua venit jam ab alio praeflorata, Ap. Mag. p. 332, 29.