praemoneo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

prae-mŏnĕo, ŭi, ĭtum, 2, v. a.

I In gen., to forewarn , to advise , or admonish beforehand , to remind beforehand , to premonish (class.); constr. aliquem with ut or ne , with a simple subj., with quod , with de , aliquid (of a thing): me, ut magnopere caverem, praemonebat, Cic. Verr. 1, 8, 23; so with ut , Vell. 2, 57, 2; Suet. Oth. 6: ut te praemonerem, plurimum tibi credas, Plin. Ep. 6, 22, 7: praemonito filio, ne alii crederet, Just. 12, 14, 7: praemoneo, numquam scripta quod ista legat, Ov. Tr. 5, 1, 16: de impendentibus periculis voce Jovis praemoneri, Cic. Har. Resp. 5, 10: conatus hostis, to warn of , Liv. 33, 20, 12: caeli varietatem praemonitus, Col. 11, 2, 1: praemoniti oraculo, Plin. 16, 39, 76, § 199: ut futuri principes praemonerentur, quā viā possent ad gloriam niti, Plin. Ep. 3, 18, 2.—

II In partic., of prophecies, to foretell , foreshow , predict (poet. and in post-Aug. prose): futura, Just. 43, 1, 8: haruspices praemonuerunt superna vulnera, Plin. 2, 56, 57, § 147.—

β Of inanimate things, to presage , signify , foreshadow : ferunt Terribiles tubas auditaque cornua caelo Praemonuisse nefas, Ov. M. 15, 784: rutilus (circa lunam) et ventos et imbres praemonebit, Plin. 18, 35, 79, § 347.—

γ Of animals: pericula (animalia) praemonent, non fibris modo extisque, sed aliā quādam significatione, Plin. 8, 28, 42, § 102.—

δ With object-clause : et vatum timeo monitus, quos, igne Pelasgo Ilion arsuram, praemonuisse ferunt, Ov. H. 17, 239.

VI —Hence, praemŏnĭtum , i, n., a premonition (post-class.): praemonita et praecepta, Gell. 14, 2, 3.

Related Words