praesemino

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

prae-sēmĭno, no perf., ātum, 1, v. a., to sow or plant beforehand (post-class.).

I Lit.: non nati sunt homines tamquam ex draconis dentibus praeseminati, Lact. 6, 10: vis naturalis, et quasi praeseminata, Aug Gen. ad Lit. 3, 14.—

II Trop., to lay the foundation for , to prepare for , to undertake a thing: majora sibi praeseminans, Amm. 30, 2, 1; Ambros. Ep. 5, 3; Cassiod. Hist. Eccl. 6, 24.