praesensĭo, ōnis, f. [praesentio].
I A foreboding , presentiment (class.; syn. praesagium): praesensio et scientia rerum futurarum, Cic. Div. 1, 1, 1: praedictiones et praesensiones rerum futurarum, id. N. D. 2, 3, 7.— Absol. : per exta inventa praesensio, Cic. Top. 20, 77.—
II A preconception , = πρόληψις, Cic. N. D. 2, 17, 45.