prae-tendo, di, tum (part. praetensus, Anthol. Lat. 3, 168, 5), 3, v. a., to stretch forth or forward, to extend (syn. obtendo).
I Lit.: praetenta Tela, stretched forth , presented , Ov. M. 8, 341: propagines e vitibus altius praetentos, shooting forth , Fab. Pict. ap. Gell. 10, 15, 13: ubi visum in culice natura praetendit? set out , stationed (i. e. extendit, et posuit in anteriore oris parte), Plin. 11, 1, 2, § 2.—
B Transf.
1 To spread before or in front : membrana, quae praecordia appellant, quia cordi praetenditur, Plin. 11, 37, 77, § 197; 9, 6, 5, § 15.—
2 To spread , draw , hold , or place a thing before another: segeti praetendere saepem, Verg. G. 1, 270: vestem tumidis praetendit ocellis, holds before , Ov. Am. 3, 6, 79: ramum praetendit olivae, holds out , Verg. A. 8, 116: fumosque manu praetende sequaces, id. G. 4, 230: decreto sermonem, to prefix , Liv. 3, 47: quicquid castrorum Armeniis praetenditur, Tac. H. 2, 6: ut adnexa classis et pugnae parata conversā et minaci fronte praetenderetur, id. ib. 2, 14.—
b Of places: praetendi, to stretch out before or in front of , to lie over against or opposite to (poet. and post - Aug.; once in Liv.): praetentaque Syrtibus arva, Verg. A. 6, 60: tenue litus praetentum, Liv. 10, 2, 5: Armeniae praetentus Iber, Val. Fl. 5, 167: gens nostris provinciis late praetenta, Tac. A. 2, 56: Baeticae latere septentrionali praetenditur Lusitania, Plin. 3, 1, 2, § 6: a tergo praetendantur Aethiopes, id. 5, 9, 9, § 48; 6, 27, 31, § 134: Dardanis laevo Triballi praetenduntur, id. 4, 1, 1, § 3: extremis legio praetenta Britannis, i. e. opposita custodiae causa, Claud. B. Get. 416.—
II Trop.
A To hold out or bring forward as an excuse , to allege , pretend , simulate (syn.: causor, praetexo): hominis doctissimi nomen tuis immanibus et barbaris moribus (soles) praetendere, to allege in excuse for , Cic. Vatin. 6, 14: praetendens culpae splendida verba tuae, Ov. R. Am. 240: legem postulationi suae praetendere, Liv. 3, 45, 1: quid honestum dictu saltem seditioni praetenditur muliebri? id. 34, 3, 8: meminisse, quem titulum praetenderitis adversus Philippum, id. 37, 54, 13: decem legatorum decretum calumniae inpudentissimae, id. 39, 28, 11: vultum, et tristitiam, et dissentientem a ceteris habitum pessimis moribus praetendebant, Quint. prooem. § 15; Plin. Ep. 4, 16, 3: ignorantia praetendi non potest, Quint. 7, 1, 35: haec a se factitari praetendebat, Tac. A. 6, 18: praetendere fessam aetatem et actos labores, id. ib. 3, 59; Flor. 3, 5, 3: plebeiam facie tenus praetendens humanitatem, Ap. Met. 10, 23, 30.—
B To put forward , hold out , allege , assert a thing: nec conjugis umquam Praetendi taedas, I never pretended to be your husband , Verg. A. 4, 338: debitum, to demand a debt , sue for payment of a debt , Dig. 2, 14, 9.