praeter-vŏlo, āre, v. n. and a., to fly by or past (class.).
I Lit.: praetervolans aquila, Suet. Claud. 7.—With acc.: quem praetervolat Ales, Cic. Arat. 412.—
B Transf., to fly or sail over , fly across : hasta medias praetervolat auras, Sil. 10, 114: puppe lacum praetervolat, Claud. B. G. 321; in tmesi: Etrusca praeter et volate litora, Hor. Epod. 16, 40.—
II Trop., to slip by , to escape : sententiae saepe acutae non acutorum hominum sensus praetervolant, Cic. de Or. 3, 59, 223: dum sententias animis attentis excipiunt, fugit eos et praetervolat numerus, slips away , escapes , id. Or. 58, 197: haec duo proposita non praetervolant, sed ita dilatant, ut, etc., i. e. do not pass over cursorily , id. Ac. 2 ( Luc. ), 13, 42.