probitas

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

prŏbĭtas, ātis, f. [1. probus],

goodness , worth , uprightness , honesty , probity; modesty (class.): virtus, probitas, integritas in candidato requiri solet, Cic. Planc. 25, 62; id. Fam. 13, 10, 3: probitatis commendatio, id. de Or. 1, 26, 122: spectatae probitatis femina, Tac. A. 13, 12; Quint. 6, 4, 11 fin. : exempla probitatis sinceritatisque, Gell. 14, 2, 5.—Prov.: probitas laudatur et alget, Juv. 1, 74.

Related Words