prōnuntĭātor (prōnunc-), ōris, m., [pronuntio].
I One who delivers any thing , a reciter : meae orationi M. Caesar actor contigit et pronuntiator, Front. Ep. ad M. Caes. 1, 6 Mai.—
II In gen., a relater , narrator : Thucydides rerum gestarum pronuntiator sincerus et grandis etiam fuit, Cic. Brut. 83, 287.