propinatio

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

prŏpīnātĭo, ōnis, f. [propino].

I A drinking to one's health , a pledging in something (post-Aug.): tralaticiā propinatione dignus, Petr. 113: propinationem ab aliquo accipere, Sen. Ben. 2, 21, 5.—In plur.: propinationibus crebris aliquem lacessere, Sen. Ira, 2, 33, 6: propinationes tuas recusant, decline your invitations to drink a health , id. Ep. 83, 22.—

II Transf., in gen., a funeral banquet , Inscr. Grut. 753, 4.