pŭtāmen, ĭnis, n. [puto],
that which falls off in pruning or trimming , clippings , waste; shells , peels , etc.: putamina non solum arborum sunt, verum omnium rerum purgamenta. Nam quicquid ex quācumque re proicitur, putamen appellatur. Plautus in Captivis (3, 4, 122): nucleum amisi, reliquit pigneri putamina, shells , peels , husk ,