quaero (old orthogr. QVAIRO, Epitaphs of the Scipios, 6; for the original form and etym. quaeso, ĕre, v. quaeso), sīvi or sĭi, sītum, 3, v. a., to seek.
I Lit.
A In gen.: aliquem, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 43 Vahl.); Plaut. Mil. 2, 3, 3: te ipsum quaerebam, Ter. Heaut. 844: escam in sterquilinio, Phaedr. 3, 12 init. —
B In partic.
1 To seek to get or procure , to seek or search for a thing, Ter. Heaut. 447: rem mercaturis faciendis, Cic. Par. 6, 2, 46.— Absol. : contrivi in quaerendo vitam atque aetatem meam, Ter. Ad. 869; 813; Hor. Ep. 1, 7, 57; id. A. P. 170.—
b Transf., to get , procure , obtain , acquire a thing: uxores liberorum quaerendorum causā ducere, Suet. Caes. 52: liberorum quaerundorum causā ei uxor data est, Plaut. Capt. 4, 2, 109; cf.: quaerunt litterae hae sibi liberos, id. Ps. 1, 1, 21.—
2 To seek for something missing, to miss : Siciliam in uberrimā Siciliae parte, Cic. Verr. 2, 3, 18, § 47: optatos Tyndaridas, Prop. 1, 17, 18: Phoebi comam, Tib. 2, 3, 20: amnes, Stat. Th. 4, 703.—
3 To ask , desire , with ut and subj.: quaeris ut suscipiam cogitationem quidnam istis agendum putem, Cic. Att. 14, 20, 4.—
II Trop.
A In gen., to seek , i. e. to think over , meditate , aim at , plan a thing: dum id quaero, tibi qui filium restituerem, Ter. Heaut. 492: quonam modo maxime ulti sanguinem nostrum pereamus, Sall. C. 33,5: fugam, Cic. Att. 7, 17, 1; id. Mur. 37, 80: sibi remedium ad rem aliquam, id. Clu. 9, 27: de gratiā quid significares, mecum ipse quaerebam, id. Att. 9, 11, A, 1.—With inf.: tristitiae causam si quis cognoscere quaerit, seeks , strives , endeavors , Ov. Tr. 5, 4, 7; id. Am. 1, 8, 51; Hor. C. 3, 4, 39; id. Ep. 1, 1, 2 al.—
B In partic.
1 To look for , seek to gain any thing; to get , acquire , obtain , procure : laudem sibi, Ter. Heaut. 315: salutem alicui malo, id. Ad. 300: negabant ullā aliā in re nisi in naturā quaerendum esse illud summum bonum, Cic. Ac. 1, 5, 19: pudentem exitum suae impudentiae, id. Verr. 2, 1, 1, § 2: invidiam in aliquem, id. Rab. Post. 17, 46. —
2 Of inanim. and abstr. subjects, to demand , need , require , = requirere: quod cujusquam oratoris eloquentiam quaereret, Cic. Verr. 2, 1, 10, § 29: lites ex limitibus judicem quaerant, Varr. R. R. 1, 15, 1: bellum dictatoriam majestatem quaesivisset, Liv. 8, 30: quaerit Boeotia Dircen, Ov. M. 2, 239. —
3 To seek to learn from any one; to ask , inquire , interrogate (cf.: interrogo, percontor).
α With ab : cum ab iis saepius quaereret, made inquiries , Caes. B. G. 1, 32: quaero abs te nunc, Hortensi, cum, etc., Cic. Verr. 2, 3, 83, § 191: quaesivit a medicis, quemadmodum se haberet, Nep. Dion, 2, 4: a quo cum quaesisset, quo se deduci vellet, id. Epam. 4, 5; cf. Cic. N. D. 1, 22, 60. —
β With de : quaerebat paulo ante de me, quid, etc., Cic. Pis. 9, 18: de te ipso quaero, Vatini, utrum, etc., id. Vatin. 4, 10: quaero de te, arbitrerisne, etc., Liv. 4, 40: cura tibi de quo quaerere nulla fuit, Ov. P. 4, 3, 18.—
γ With ex : quaesivi ex Phaniā, quam in partem provinciae putaret, etc., Cic. Fam. 3, 6, 1: quaerit ex solo ea, quae, etc., Caes. B. G. 1, 18.—
δ With a rel.-clause : ille baro te putabat quaesiturum, unum caelum esset an innumerabilia, Cic. Fam. 9, 26, 3: natura fieret laudabile carmen, an arte, Quaesitum est, Hor. A. P. 409: quaeritur inter medicos, cujus generis aquae sint utilissimae, Plin. 31, 3, 21, § 31.—
4 To desire ,
a With inf. (post-Aug.): e monte aliquo in alium transilire quaerens, Plin. 8, 53, 79, § 214: qui mutare sedes quaerebant, Tac. G. 2.—
b Transf., of animals, plants, etc., to desire , prefer , seek : salictum et harundinetum ... umidum locum quaerunt, Varr. R. R. 1, 23, 5: glires aridum locum quaerunt, id. ib. 3, 15, 2; Col. 1, praef. § 26: lupinum quaerit maxime sabulosa, Plin. 18, 14, 36, § 134; so of the soil: ager aquosus plus stercoris quaerit, demands , Pall. 1, 6, 15.—
5 To examine or inquire into judicially , to investigate , institute an investigation; with acc. (rare): hunc abduce, vinci, rem quaere, Ter. Ad. 3 (4), 36: non dubitabat Minucius, quin iste (Verres) illo die rem illam quaesiturus non esset, Cic. Verr. 2, 2, 29, § 72. —With de and abl. (class.; cf. Krebs, Antibarb. p. 962 sq.): de pecuniis repetundis, Cic. Verr. 1, 9, 27: de morte alicujus, id. Rosc. Am. 41, 119: de servo in dominum, to question by torture , put to the rack , id. Mil. 22, 59: aliquid per tormenta, Suet. Tib. 58: legibus, to investigate according to the laws , impartially , Plin. Ep. 5, 21, 3. —
b Transf.: si quaeris, si quaerimus (prop., if we , or you , look well into the matter; if we , or you , would know the truth ), to say the truth , in fact , to speak honestly : omnino, si quaeris, ludi apparatissimi, Cic. Fam. 7, 1, 2: at sunt morosi, et anxii, et difficiles senes: si quaerimus, etiam avari, id. Sen. 18, 65: si quaeritis, id. de Or. 2, 62, 254; so, too, si verum quaeris, id. Fam. 12, 8, 1: si verum quaeritis, id. de Or. 2, 34, 146: si verum quaerimus, id. Tusc. 2, 23, 55: noli quaerere or quid quaeris? in short , in one word : noli quaerere: ita mihi pulcher hic dies visus est, id. Fam. 4, 4, 3: quid quaeris? biduo factus est mihi familiaris, id. ib. 3, 1, 2.— Hence, quaesītus , a, um, P. a., sought out.
A In a good sense, select , special , extraordinary (mostly post-Aug.): epulae quaesitissumae, Sall. ap. Macr. S. 2, 9, 9 ( Sall. H. 2, 23, 4 Dietsch); comp. : leges quaesitiores (opp. simplices), Tac. A. 3, 26: quaesitior adulatio, id. ib. 3, 57.— Sup. : quaesitissimi honores, Tac. A. 2, 53.—
B In a bad sense (opp. to what is natural), far-fetched , studied , affected , assumed (class.): vitabit etiam quaesita nec ex tempore ficta, sed domo allata, quae plerumque sunt frigida, Cic. Or. 26, 89: ut numerus non quaesitus, sed ipse secutus esse videatur, id. ib. 65, 219: comitas, Tac. A. 6, 50: asperitas, id. ib. 5, 3.—
C Subst.: quaesītum , i, n.
1 A question (poet.): accipe quaesiti causam, Ov. M. 4, 793; id. F. 1, 278; Hor. S. 2, 6, 82.—
2 A question as a rhetorical figure, = πύσμα, Mart. Cap. 5, § 524.