quĕrĭmōnĭa, ae, f. [queror],
a complaint (class.): querimoniae de injuriis, Cic. Verr. 2, 3, 57, § 132: novo querimoniae genere uti, id. ib. 2, 1, 9, § 24; id. Cat. 1, 11, 27: nulla inter eos querimonia intercessit, Nep. Att. 17, 2: tristes, Hor. C. 3, 24, 33: malae, id. ib. 1, 13, 19: versibus impariter junctis querimonia primum inclusa est. id. A. P. 75: querimonias aut gemitus, Gell. 1, 26, 7.