quispĭam, quaepĭam, quodpĭam, and
subst. quidpiam or quippiam, pron. indef. , any one , any body , any thing , any; some one , something , some : quispiam quin significet aliquis, et quaepiam aliquae, similiterque alia ejusdem generis, ut dubium non est, ita unde sequens pars ejus coeperit, inveniri non potest, Fest. p. 254 Müll.: num non vis te moneam unum, si videtur quippiam? Naev. ap. Charis. p. 129 P.: quid si hoc voluit quispiam deus? Ter. Eun. 875: cum quaepiam cohors ex orbe excesserat, Caes. B. G. 5, 35: cum de pecuniis repetundis nomen cuiuspiam deferatur, Cic. Div. in Caecil. 3, 10: si cuipiam pecuniam fortuna ademit, id. Quint. 15, 49: ut ea vis ad aliam rem quampiam referatur, id. Fin. 5, 11, 30: ne suspicari quidem possumus quemquam horum ab amico quippiam contendisse, id. Lael. 11, 39: neque Alexander, nec quispiam successorum, ejus, Just. 38, 7, 2: grammaticus quispiam de nobilioribus, Gell. 5, 4, 2: quispiam ex his qui, etc., id. 2, 21, 6.— In plur.: aliae quaepiam rationes, Cic. Fam. 9, 8, 2: cum proferre ad quospiam coeperis, Ap. Flor. p. 361, 19.— Adv.: quidpĭam or quĭppĭam , in any respect , somewhat , Plaut. Curc. 1, 1, 51: num illi molestae quippiam sunt hae nuptiae? Ter. And. 438: si grando quippiam nocuit, Cic. N. D. 3, 35, 86.