quisquiliae

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

quisquĭlĭae, ārum, f. (neutr. collat. form quisquĭlĭa, ōrum, Petr. 75; cf.: quisquilia, σκύβαλα, Gloss. Philox.) [prob. from quisque, all sorts of things, odds and ends].

I Lit., the waste or refuse of any thing, the droppings of trees , sweepings , offscourings , rubbish , filth : quisquiliae dici putantur quicquid ex arboribus minutis surculorum foliorumve cadit, Fest. p. 257 Müll.; cf.: quisquiliae, stipulae immixta esurculis et foliis aridis: sunt autem purgamenta terrarum, Isid. Orig. 17, 6; and: quisquiliae, σκύβαλα, φρυγάνων χαῖται, περιψήματα, Gloss. Philox.: quisquilias, volantes, venti spolia, memoras, Caecil. ap. Fest. l. l.: quisquiliae frumenti, Vulg. Amos, 8, 6: nugas marinas et quisquilias litorales quaerere, Ap. Mag. p. 296, 36. —

II Transf., of vile or worthless persons, beasts, or things, refuse , outcast , riffraff , dregs , rubbish , trash : omitto Numerium, Serranum, Aelium, quisquilias seditionis Clodianae, Cic. Sest. 43, 94; id. Att. 1, 16, 6: homo non, quisquiliae, Nov. ap. Fest. p. 257 Müll.— Of worthless fish, Ap. Met. 1, 24, 28: corcillum est, quod homines facit: cetera quisquilia omnia, are trifles , Petr. 75.

Related Words