regalis

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

rēgālis, e. adj. [rex], of or belonging to a king, kingly, royal, regal.

I Lit.

A Adj. : regalis corporis custodias agere, Naev. ap. Non. p. 323, 1: genus civitatis. Cic. Rep. 2, 23, 41; id. Leg. 3, 7, 15; cf.: res publica, id. Rep. 3, 35, 47: nomen, id. ib. 2, 30, 53 (shortly afterwards: nomen regis): imperium, id. ib. 1, 38, 60: sceptrum, Ov. M. 5, 422: domus, id. ib. 1, 171: praesidium, Hor. Ep. 2, 2, 30: nomisma, id. ib. 2, 1, 234: virtus et sapientia, Cic. Rep. 2, 12, 24: quiddam praestans et regale, id. ib. 1, 45, 69; cf.: ut sapere, sic divinare regale ducebant, id. Div. 1, 40, 89: virgo, a king’s daughter , Ov. A. A. 1, 697.—Poet.: comae, i. e. of Lavinia , Verg. A. 7, 75: carmen, treating of kings , Ov. P. 4, 16, 9: scriptum, id. Tr. 2, 553: situs pyramidum, Hor. C. 3, 30, 2: regalia fulmina, quorum vi tangitur vel comitium vel principalia urbis liberae loca, quorum significatio regnum civitati minatur, Caecin. ap. Sen. Q. N. 2, 49, 2.— Comp. : regum rex regalior, Plaut. Capt. 4, 2, 45. — Sup. : munus, quod regalissimum est, Jul. Val. Res Gest. Alex. 2, 30. —

B Subst.: rēgāles , ĭum, m.

1 Those belonging to a royal family , princes of the blood royal , βασιλικοί: regales decem, Amm. 16, 12, 26; so Cod. Th. 7, 19; cf. Gramm. ap. Putsch. p. 2205.—

2 REGALIVM ORDO, an unexplained phrase in an inscr. at Formiae, Inscr. Orell. 3884.—

C Subst.: rēgālĭa , ĭum, the residence of the king , Cassiod. Hist. Eccl. 9, 30; 11, 17.— Hence, trop.: animae regalia in capite, Cael. Aur. Acut. 1, 8, 56.—

II Transf., usual with kings , worthy of a king , regal , splendid : ornatus, Cic. Fin. 2, 21, 69: sententia, id. Off. 1, 13, 38: luxus, Verg. A. 1, 637: cultus, Hor. C. 4, 9, 15: divitiae, id. Ep. 1, 12, 6: impendia, Plin. 36, 15, 24, § 110: animus, Liv. 27, 19 et saep.—Hence, adv.: rēgā-lĭter , royally , regally; in a good sense, splendidly , magnificently : sacrificio regaliter Minervae confecto, Liv. 42, 51, 2: revocatus, Amm. 30, 1. 4. — Comp. : postea vero regalius initiabatur, Jul. Val. Res Gest. Alex. 1, 7.—

2 In a bad sense, despotically , domineeringly : precibus minas regaliter addere, Ov. M. 2, 397: turgidus, Amm. 29, 1, 18.

Related Words