rĕlaxātĭo, ōnis, f. [relaxo, trop.],
an easing , relaxation (Cic.): verum otii fructus est non contentio animi sed relaxatio, Cic. de Or. 2, 5, 22: vel loci mutatio vel animi relaxatio, id. Fam. 7, 26, 1.— Absol. : quae est ista relaxatio, cum (sc. doloris), mitigation , alleviation , Cic. Fin. 2, 29, 95.