rĕ-mĭniscor, sci, v. dep. n. and a. [root men; whence mens, memini; v. comminiscor].
I To recall to mind , recollect , remember (syn. recordor): reminisci, quom ea quae tenuit mens ac memoria, cogitando repetuntur, Varr. L. L. 6, § 44 Müll.: se non tum illa discere, sed reminiscendo recognoscere, Cic. Tusc. 1, 24, 57; cf. id. Sen. 21, 78: te de aliis quibusdam quaestoribus reminiscentem recordari, id. Lig. 12, 35.— With gen.: reminisceretur veteris incommodi populi Romani, * Caes. B. G. 1, 13: veteris famae, Nep. Phoc. 4, 1: Satyri, Ov. M. 6, 383: facti, Suet. Claud. 41: reminiscere quae traduntur mysteriis, Cic. Tusc. 1, 13, 29. — With acc.: ea potius reminiscere, quae, etc., Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 5: acerbitatem pristini temporis, Nep. Alcib. 6, 3: dulces Argos, Verg. A. 10, 782: animo dulces amicos, Ov. P. 1, 8, 31: tempus illud, id. Tr. 5, 4, 31: acta, id. M. 11, 714; Vulg. 2 Cor. 7, 15.—With obj.-clause : reminiscere, totius imum Nil esse in summā, Lucr. 2, 90; 6, 649; Ov. M. 1, 256; cf. id. ib. 7, 293. —With rel.-clause : reminiscerentur quam majestatem accepissent, Liv. 4, 2, 4; Nep. Dat. 5, 1.—
II To call to mind , imagine , conceive : ut, si ipse fingere vellet, neque plura bona reminisci, neque majora posset consequi, quam vel fortuna vel natura tribuerat, Nep. Alcib. 2, 1 dub. (al. comminisci): reminiscimini quod respondeatis, Ap. Mag. p. 338, 38: finge quidvis, reminiscere, excogita, quid possit magicum videri, id. ib. p. 308, 33. ☞ Act. collat. form rĕmĭnisco , ĕre, acc. to Prisc. p. 799 P.; censured by Aus. Epigr. 48 and 49.