remitto

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

rĕ-mitto, mīsi, missum, 3, v. a. and n.

I Act. , to let go back , send back , despatch back , drive back , cause to return (class. and very freq.; cf. reddo).

A Lit.

1 In gen.: Al. Redde mihi illam (filiam) ... Non remissura es mihi illam? ... non remittes? Me. Non remittam! Plaut. Cist. 2, 1, 29 sq.: a legione omnes remissi sunt domum Thebis, id. Ep. 2, 2, 22: aliquem domum, Caes. B. G. 1, 43 fin. ; 4, 21; 7, 4 fin. ; id. B. C. 3, 27 fin. : mulieres Romam, Cic. Att. 7, 23, 2: paucos in regnum, Caes. B. C. 2, 44: Fabium cum legione in sua hiberna, id. B. G. 5, 53: partem legionum in sua castra, id. B. C. 3, 97: ad parentes aliquem nuntium, Plaut. Capt. 2, 3, 15: aliquem ad aliquem, id. Cas. 2, 8, 1; Cic. Fam. 16, 5, 1; Caes. B. C. 1, 24; 26: obsides alicui, id. B. G. 3, 8 fin. ; Lucil. ap. Lact. 5, 14: is argentum huc remisit, Plaut. As. 2, 2, 69: librum tibi remisi, Cic. Att. 9, 9, 2: pila intercepta, to cast or hurl back , Caes. B. G. 2, 27; so, tractum de corpore telum, Ov. M. 5, 95: epistulam ad aliquem, Plaut. Truc. 2, 4, 43: litteras Caesari, Caes. B. G. 5, 47; cf.: scripta ad eum mandata per eos, id. B. C. 1, 10: naves ad aliquem, id. B. G. 5, 23; so, naves, id. B. C. 1, 27: obsides, id. B. G. 3, 8; 3, 29: nonne vides etiam, quantā vi tigna trabesque Respuat umor aquae? .. Tam cupide sursum revomit magis atque remittit, drives back , Lucr. 2, 199; so, aquas longe (cautes), Sen. Hippol. 583: calces (equi), i. e. kick out behind , Nep. Eum. 5, 5.—

b To send forth from itself, give out , yield : ut melius muriā, quam testa marina remittit, gives forth , yields , Hor. S. 2, 8, 53: muriam, Col. 12, 9 init. : minimum seri, id. 12, 13: umorem (humus), id. 12, 15 init. : aeruginem (vasa aenea), id. 12, 20, 2: nec umenti sensit tellure remitti (nebulas), Ov. M. 1, 604: umorem ex se ipsa remittit, Verg. G. 2, 218: quod baca remisit olivae, Hor. S. 2, 4, 69: sanguinem e pulmone, Ov. P. 1, 3, 19.—

2 In partic.

a To let go back , to loosen , slacken , relax any thing strained, bound, rigid, etc. (syn. relaxo; opp. intendo, adduco): in agro ambulanti ramulum adductum, ut remissus esset, in oculum suum recidisse, Cic. Div. 1, 54, 123; cf.: habenas vel adducere vel remittere, id. Lael. 13, 45: frena, Ov. M. 2, 191 (opp. retinere); 6, 228: lora, id. ib. 2, 200; id. Am. 3, 2, 14; cf.: vela pennarum, Lucr. 6, 743: ira contractis, hilaritas remissis (superciliis) ostenditur, Quint. 11, 3, 79: quattuor remissis (digitis) magis quam tensis, id. 11, 3, 99: digitis, Ov. H. 19, 197: remissis, id. M. 4, 229: junctasque manus remisit; vinclis remissis, etc., i. e. to loose , id. ib. 9, 314 sq.: digitum contrahens ac remittens, Plin. 11, 26, 32, § 94: bracchia, i. e. to let sink or fall down , Verg. G. 1, 202: remissas manus, sinking or failing , Vulg. Heb. 12, 12: frigore mella Cogit hiems eademque calor liquefacta remittit, dissolves again , melts , Verg. G. 4, 36; cf.: cum se purpureo vere remittit humus, opens again , thaws , Tib. 3, 5, 4: vere remissus ager, Ov. F. 4, 126. —

b To leave behind , produce : veluti tractata notam labemque remittunt Atramenta, Hor. Ep. 2, 1, 235.—

c Jurid. t. t.: remittere nuntium or repudium, to send a bill of divorce , to dissolve a marriage or betrothal; v. nuntius and repudium.—

B Trop.

1 In gen., to send back , give back , return , restore , dismiss , remove , etc.: (specula) simulacra remittunt, Lucr. 4, 337 Lachm.: vocem late nemora alta remittunt, Verg. A. 12, 929; cf.: totidemque remisit Verba locus, Ov. M. 3, 500: chorda sonum ... remittit acutum (with reddere), Hor. A. P. 349: vos me imperatoris nomine appellavistis: cujus si vos paenitet, vestrum vobis beneficium remitto, mihi meum restituite nomen, Caes. B. C. 2, 32 fin. : quin etiam ipsis (imperium) remittere, id. B. G. 7, 20: integram causam ad senatum remittit, refers , Tac. A. 3, 10: a quibus appellatum erit, si forte ad eosdem remittemur, Quint. 11, 1, 76; 12, 10, 21: veniam, to return , repay , Verg. A. 4, 436: quae nisi respuis ex animo longeque remittis, Lucr. 6, 68; cf.: opinionem animo, to dismiss , reject , cast off , Cic. Clu. 2, 6: si quid ab omnibus conceditur, id reddo ac remitto, resign it , id. Sull. 30, 84: utramque provinciam remitto, exercitum depono, id. Phil. 8, 8, 25: Galliam togatam, id. ib. 8, 9, 27.—

2 In partic.

a (Acc. to I A. 2. a.) To slacken , relax , relieve , release , abate , remit (freq. and class.): omnes sonorum tum intendens tum remittens persequetur gradus, Cic. Or. 18, 59; cf.: (sonorum vis) tum remittit animos, tum contrahit, id. Leg. 2, 15, 38: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed quibus relaxem ac remittam, relieve , recreate , refresh , id. Fragm. ap. Non. 383, 23: ut requiescerem curamque animi remitterem, id. Verr. 2, 4, 61, § 137: animum per dies festos licentius, Liv. 27, 31; and in a like sense with se , Nep. Alcib. 1 fin. ; and mid.: mirum est, ut opusculis animus intendatur remittaturque, Plin. Ep. 7, 9, 13: animos a contentione pugnae, Liv. 5, 41: animos a certamine, id. 9, 12: animos a religione, id. 5, 25; cf.: nihil apud milites remittitur a summo certamine, id. 6, 24, 10: superioris temporis contentionem, Caes. B. C. 2, 14 fin. ; cf. Cic. Brut. 55, 202: diligentiam in perdiscendo ac memoriam, Caes. B. G. 6, 14; cf.: curam et diligentiam remittunt, id. B. C. 2, 13: summum illud suum studium remisit, Cic. Brut. 93, 320: ea studia remissa temporibus revocavi, id. Tusc. 1, 1, 1: belli opera, Liv. 30, 3: bellum, id. 30, 23: pugnam, Sall. J. 60, 3 al.: urguent tamen et nihil remittunt, Cic. Fin. 4, 28, 77: equites petere ut sibi laxaret aliquid laboris; quibus ille, ne nihil remissum dicatis, remitto, etc., Liv. 9, 16: cottidie aliquid iracundiae remittebat, Cic. Phil. 8, 6, 19; cf. id. Att. 10, 4, 2: aliquid de suo, id. Rab. Post. 11, 31: horam de meis legitimis horis, id. Verr. 2, 1, 9, § 25: aliquid de severitate cogendi, id. Phil. 1, 5, 12; 13, 17, 36: nihil de saevitiā, Tac. A. 6, 25 al.; cf. Caes. B. C. 3, 17: ex eo, quod ipse potest in dicendo, aliquantum remittet, Cic. Div. in Caecil. 15, 48: aliquid ex pristinā virtute, Caes. B. C. 3, 28: aliquid ex curā verborum, Quint. 10, 7, 22; 7, 1, 22.—With ellipsis of aliquid , etc.: illum viris fortissimis remittere de summā non potuisse, te mulieri deterrimae recte remississe, etc., Cic. Verr. 2, 3, 35, § 82; Liv. 4, 43, 11: de voluntate nihil, Cic. Brut. 5, 17: nihil e solito luxu, Tac. H. 3, 55: nihil ex arrogantiā, id. Agr. 27 al.— Impers. : tum aequo animo remittendum de celeritate existumabat, Caes. B. G. 5, 49.—

β With inf., to cease , leave off , omit to do any thing (rare; not in Cic. or Caes.): si cogites, remittas jam me onerare injuriis, Ter. And. 827: neque remittit quid ubique hostis ageret explorare, Sall. J. 52, 5; cf.: quid bellicosus Cantaber cogitet, remittas Quaerere, Hor. C. 2, 11, 3.—

γ With se , or mid., to relax , abate : ubi dolor et inflammatio se remiserunt, Cels. 4, 24 fin. ; cf.: cum se furor ille remisit, Ov. H. 4, 51: quae (febres) certum habent circuitum et ex toto remittuntur, Cels. 3, 12; cf. under II.—

δ Mid., to recreate one’s self : eundem, cum scripsi, eundem etiam cum remittor, lego, Plin. Ep. 1, 16, 7; cf.: fas est et carmine remitti, id. ib. 7, 9, 9; cf. supra: animus remittatur, id. ib. 7, 9, 13.—

ε To give free course to (opp. continere): animi appetitus, qui tum remitterentur, tum continerentur, Cic. N. D. 2, 12, 34.—

b With respect to a person, to free one from any thing; to give up , grant , forgive , yield , resign , concede , surrender , sacrifice a thing to any one (= concedere, condonare); with acc. of the offence : Tranioni remitte quaeso hanc noxiam causā meā, Plaut. Most. 5, 2, 47: injuriam, Sall. H. 3, 61, 2 Dietsch: quare tum cito senex ille remisit injuriam? Sen. Contr. 2, 11, 1: ut ex animo tibi volens omne delictum remittam, Ap. Met. 3, 19, 8; so freq. in late Lat., to remit , forgive a sin or offence: peccata, Vulg. Matt. 9, 2: blasphemia, id. ib. 12, 31: cogitationem, id. Act. 8, 22. — Freq. with acc. of the penalty : multam, Cic. Phil. 11, 8, 18: poenam alicui, Liv. 40, 10, 9: ipso remittente Verginio ultimam poenam, id. 3, 59, 10; 8, 35, 1: omnia tibi ista concedam et remittam, Cic. Verr. 2, 5, 9, § 22; cf. id. Ac. 2 ( Luc. ), 33, 106; and: alicui remittere atque concedere, ut, etc., id. Planc. 30, 73: meam animadversionem et suppli cium ... remitto tibi et condono, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 2: quod natura remittit, Invida jura negant, Ov. M. 10, 330: si per populum Romanum stipendium remittatur, Caes. B. G. 1, 44: pecunias, quas erant in publicum Varroni cives Romani polliciti, remittit, id. B. C. 2, 21; cf. Liv. 42, 53: aedes (venditas) alicui, to give up , resign a purchase, Plaut. Most. 3, 2, 111: tempus vobis, Cic. Verr. 2, 1, 11, § 30: ut patria tantum nobis in nostrum privatum usum, quantum ipsi superesse posset, remitteret, id. Rep. 1, 4, 8: navem imperare debuisti ex foedere: remisisti in triennium: militem nullum umquam poposcisti per tot annos, id. Verr. 2, 4, 9, § 21: tibi remittunt omnes istam voluptatem et eā se carere patiuntur, resign that pleasure to you , id. de Or. 1, 58, 246: ut memoriam simultatium patriae remitteret, sacrifice to his country , Liv. 9, 38; cf.: privata odia publicis utilitatibus remittere, Tac. A. 1, 10: ut sibi poenam magistri equitum remitteret (dictator), that he would remit for their sake , Liv. 8, 35: dictator consulibus in senatu magnifice conlaudatis et suarum quoque rerum illis remisso honore, dictaturā se abdicavit, having been resigned in their favor , id. 7, 11: jus ipsi remittent, will abandon their claim , id. 6, 18, 7.— Absol. : remittentibus tribunis plebis comitia per interregem sunt habita, withdrawing their opposition , Liv. 6, 36, 3: de tributo remiserunt, id. 5, 12, 13; cf. Tac. A. 1, 8: si hoc ipsi remitti vellent, remitterent ipsi de maritumis custodiis, Caes. B. C. 3, 17.—

β Poet., with inf., to allow , permit : sed mora damnosa est nec res dubitare remittit, Ov. M. 11, 376; cf.: (Fides) occulte saevire vetat, prodesse remittit, Claud. Laud. Stil. 2, 37. —

II Neutr. , to decrease , abate (very rare, but class.): si forte ventus remisisset, Caes. B. C. 3, 26: imbres, Liv. 40, 33, 4: pestilentia, id. 2, 34, 6: cum remiserant dolores pedum, Cic. Brut. 34, 130; cf.: si remittent quippiam Philumenae dolores, Ter. Hec. 349: tumor remittens, Cels. 7, 18: vapor calidus primo non remittit propter levitatem, does not sink , Vitr. 8, 2.— Hence, rĕmissus , a, um, P. a. (acc. to I. A. 2. a.), slack , loose , relaxed , languid (opp. contentus, contendere): membra, Lucr. 5, 852.

A Lit.: ut onera contentis corporibus facilius feruntur, remissis opprimunt, Cic. Tusc. 2, 23, 54; cf.: vox, ut nervi, quo remissior, hoc gravior et plenior, Quint. 11, 3, 42: ridens Venus et remisso Filius arcu, Hor. C. 3, 27, 67: ammoniacum, i. e. liquid , Pall. 1, 41, 2; cf. adeps, Veg. 1, 11, 4. —

B Trop., relaxed , not rigid , strict , or hard , both in a good and bad sense.

1 Mild , gentle , soft , indulgent , cheerful , good-humored , gay , etc. (syn.: lenis, mitis, dulcis): remissior ventus, Caes. B. C. 3, 26: remissiora frigora, id. B. G. 5, 12 fin. : cantūs remissiores, Cic. de Or. 1, 60, 254; cf.: tum intentis tum remissis modis, Quint. 11, 3, 17: si me non improbissime Dolabella tractasset, dubitassem fortasse, utrum remissior essem, an summo jure contenderem, Cic. Att. 16, 15, 1: in eo sermone non remissi sumus, id. Fin. 3, 1, 2: remissus et subridens, Tac. Or. 11 init. : nisi magistratus valde lenes et remissi sint, Cic. Rep. 1, 43, 66: in ulciscendo remissior, id. Red. ad Quir. 7, 23: animus (with lenis), id. de Or. 2, 46, 193; cf.: remississimo ad otium et ad omnem comitatem animo, i. e. most prone , Suet. Aug. 98: remissus et mitis, Plin. Ep. 3, 14, 5: cum tristibus severe, cum remissis jucunde vivere, Cic. Cael. 6, 13; cf. Suet. Galb. 14; id. Claud. 21: decorus est sermo senis quietus et remissus, Cic. Sen. 9, 28: remissius genus dicendi, id. Sest. 54, 115: amicitia remissior esse debet et liberior et dulcior, id. Lael. 18, 66; cf. affectus, Quint. 10, 1, 73: egressiones dulces et remissae, id. 11, 3, 164: joci, gay , merry (opp. curae graves), Ov. M. 3, 319; cf.: remissiores hilarioresque sermones, Suet. Tib. 21: opus, Ov. Tr. 2, 547. —

2 Slack , negligent , remiss (syn. languidus): esse remisso ac languido animo, Caes. B. C. 1, 21; cf.: nostris languentibus atque animo remissis, id. ib. 2, 14: dolus Numidarum nihil languidi neque remissi patiebatur, i. e. no negligence , Sall. J. 53, 6; 88, 2: in labore, Nep. Iphic. 3, 1: oderunt agilem gnavumque remissi, Hor. Ep. 1, 18, 90: remissior in petendo, Cic. Mur. 26, 52: vita remissior, Suet. Tib. 52.—

b Lower , cheaper : remissior aliquanto ejus fuit aestimatio quam annona, below the market price , Cic. Verr. 2, 3, 92, § 214. — Hence, adv.: rĕ-missē (acc. to B. 1.), gently , mildly (with leniter, urbane; opp. severe, graviter, vehementer, etc.), Cic. de Or. 3, 26, 102; id. Cael. 14, 33; Col. 1, 8, 10; Quint. 10, 2, 23; 12, 10, 71; Suet. Claud. 30.— Comp. , Cic. de Or. 1, 60, 255; id. Verr. 2, 4, 34, § 76; Quint. 9, 2, 91.— Sup. is not found.

Related Words