repromitto

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

rĕ-prōmitto, mīsi, missum, 3, v. a.

I Lit., mercant. t. t., to promise in return , to engage or bind one’s self : repromittam istoc tibi nomine solutam rem futuram, Plaut. As. 2, 4, 48; id. Curc. 5, 2, 67; Cic. Rosc. Com. 13, 39; Suet. Claud. 20; Just. 22, 2, 5.—

B Transf., in gen., to promise in return , etc.: non mehercule, inquit, tibi repromittere istuc quidem ausim, Cic. Brut. 5, 18: ad hunc gustum totum librum repromitto. Plin. Ep. 4, 27, 5; Suet. Tib. 17.— *

II To promise again or anew : imperaturum repromittens, Suet. Oth. 4.

Related Words