reverbero

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

rĕ-verbĕro, āre, 1, v. a.,

I to strike back , repel , cause to rebound (post-Aug.): sic veneficiis corpus induruit, ut saxa reverberet, Sen. Contr. 1, 3, 11: Indus saxis saepe impeditus quīs crebro reverberatur, Curt. 8, 9, 7: reverberato lapide, Amm. 24, 4, 28: ut humus molliter cedat nec incrementa duritiā suā reverberet, Col. 3, 13, 7: usque adeo ut radios omnis nostri tuoris splendore reverberent, Ap. Deo Socr. p. 48, 3: hinc vi reverberante ventorum, Amm. 22, 15, 7. —

II Trop.: iram Fortunae, Sen. Clem. 2, 5, 4; Claud. Mam. Stat. An. 1. 27; cf. Amm. 22, 15, 7.

Related Words