sarcĭo, sarsi, sartum, 4, v. a. [etym. dub.; cf. Gr. ῥάπτω], to patch, botch, mend, repair, restore, etc.: sarcire est integrum facere, Paul. ex Fest. s. v. sarte, p. 323 Müll. (class.; cf.: renovo, instauro, redintegro).
I Lit.: funes veteres, centones, cuculiones, Cato R. R. 2, 3; cf.: in vestimento sartum quod comprehensum, Varr. L. L. 6, § 64 Müll.: corbulas, Cato R. R. 23, 1; 31, 1: dolia, id. ib. 39, 1 sq.; Plin. 18, 26, 64, § 236: aedes, Plaut. Most. 1, 2, 68; 1, 2, 34: seminaria, Plin. 18, 26, 65, § 243: rupta intestina, id. 28, 14, 58, § 210: perniones rimasque pedum, id. 28, 16, 62, § 221.—Poet.: generis (apum) lapsi ruinas, Verg. G. 4, 249. —Transf.: sartum vulnus, healed , Scrib. Comp. 206.—
II Trop., to make good , make amends for; to correct , repair : detrimentum in bello acceptum, Caes. B. G. 6, 1; so, acceptum detrimentum, id. B. C. 1, 45; 3, 67: acceptum incommodum virtute, id. ib. 3, 73: damna, Cic. Fam. 1, 9, 5; Liv. 9, 23; Col. 9, 15, 3; cf.: sarcito in XII. Servius Sulpicius ait significare damnum solvito, praestato, Fest. p. 322 Müll.: injuriam, Cic. Phil. 9, 4, 8: tantum studium infamiae sarciendae, Caes. B. C. 3, 74: usuram longi temporis, to restore , Cic. Fam. 3, 1, 1: an male sarta Gratia nequicquam coit et rescinditur? Hor. Ep. 1, 3, 31.
III —Hence, sartus , a, um, P. a., mended , repaired , put in order , only in the phrase sartus tectus, adj.; or more freq. subst. in the neutr. plur. sarta tecta, buildings in good repair : sarte ponebant pro integre. Ob quam causam opera publica, quae locantur, ut integra praestentur, sarta tecta vocantur, Fest. p. 322 Müll.; cf. Charis. p. 195 fin. , and Inscr. Orell. 2488: cum consules aedes sacras locavissent neque potuissent omnia sarta tecta exigere...factum est senatus consultum: quibus de sartis tectis cognitum non esset... Quaesivit quis aedem Castoris sartam tectam deberet tradere... Monumentum quamvis sartum tectum integrumque esset, etc., Cic. Verr. 2, 1, 50, § 130 sq.; so, sarta tecta, id. ib. 2, 1, 40, § 103; 2, 1, 49, § 128 Zumpt N. cr.; 2, 1, 51, § 136; Liv. 42, 3; Dig. 1, 16, 7; 7, 1, 7; 7, 8, 18; cf.: sarta tecta aedium sacrarum, Cic. Fam. 13, 11, 1; Vulg. 4 Reg. 12, 5; id. 2 Par. 24, 5.—
2 Trop.: sarta tecta tua praecepta usque habui mea modestia, Plaut. Trin. 2, 2, 36: hoc mihi da, ut M'. Curium sartum et tectum, ut aiunt, ab omnique incommodo sincerum integrumque conserves, Cic. Fam. 13, 50, 2.—Hence, adv.: sartē pro integre... Porphyrio ex Verrio et Festo in Auguralibus, inquit, libris ita est: sane sarteque, Charis. p. 195 fin. ; 196 init. P.; cf. supra the pass. from Fest.<