scriptio

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

scriptĭo, ōnis, f. [scribo], a writing (almost confined to Cic.). *

I In gen., the art of writing : quae (lippitudo) impediat scriptionem meam, Cic. Att. 10, 17, 2.—

II In partic.

A A composing in writing , composition : nulla res tantum ad dicendum proficit, quantum scriptio, Cic. Brut. 24, 92: causam scriptione dignam, id. Fam. 9, 12, 2: instituta scriptio, id. de Or. 2, 1, 5: genus scriptionis, id. Inv. 1, 12, 17; cf. id. Or. 11, 37: ex scriptione interpretari, according to the letter , literally , id. Inv. 1, 38, 68. — Plur. : impulsi sumus ad philosophiae scriptiones, Cic. Tusc. 5, 41, 121 (also ap. Non. 174, 19).—*

B A note , bond : avarus fenerator spe lucri Rem scriptione duplicarat, Varr. ap. Non. 174, 17.

Related Words