sculpo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

sculpo, psi, ptum, 3, v. a. [cf. γλύφω, to hollow out, grave; also scalpo, γλάφω], to carve, cut, grave, chisel in stone, brass, wood, etc.; to form, fashion, or produce by carving, graving, etc. (very rare but class.; in the MSS. very freq. interchanged with scalpere).

I Lit.: non est e saxo sculptus aut e robore dolatus, * Cic. Ac. 2 ( Luc. ), 31, 100: niveum mirā arte Sculpsit ebur, Ov. M. 10, 248: quid sculptum infabre, quid fusum durius esset, Hor. S. 2, 3, 22: denticulos in coronis, Vitr. 1, 2; Luc. 3, 224: in gemmā ancoram, Just. 15, 4, 4.—

II Trop.

α Dicet scripta et, ut Demosthenes ait, si continget, et sculpta, i. e. things wrought out , elaborated , Quint. 12, 9, 16.—

β In animo ejus sculptum, Ap. Dogm. Plat. 2, p. 23, 11.

Related Words