sexāginta, num. adj. [kindred with ἑξήκοντα].
I sixty : minae, Plaut. Ep. 3, 4, 32: anni, id. Most. 2, 2, 63: sexaginta annos natus, Ter. Heaut. 62: minorem annis sexaginta de ponte dejecerit, Cic. Rosc. Am. 35, 100 (v. sexagenarius fin. ): major annis sexaginta, Liv. 49, 4; Mart. 7, 9, 1: ante annos quinque et sexaginta, quam, etc., Vell. 1, 6, 4: personae sexaginta quattuor, Dig. 38, 10, § 17 med. —*
II Transf., for an indefinitely large number : limina, Mart. 12, 26, 1.