stellĭōnātus, ūs, m. [1. stellio, B.],
cozenage , trickery , cheating , stellionate (jurid. Lat.): stellionatum obici posse his, qui dolo quid fecerunt sciendum est, scilicet si aliud crimen non sit, quod obiciatur; quod enim in privatis judiciis est de dolo actio, hoc in criminibus stellionatus persecutio. Ubicumque igitur titulus criminis deficit, illic stellionatum obiciemus, etc.,