stolo

stŏlo, ōnis, m.,

a shoot , branch , twig , or scion springing from the stock or root of a tree , a useless sucker , water-shoot : qui (Licinius Stolo) propter diligentiam culturae Stolonum confirmavit cognomen, quod nullus in ejus fundo reperiri poterat stolo, quod effodiebat circum arbores, e radicibus, quae nascerentur e solo, quos stolones appellabant, Varr. R. R. 1, 2, 9; cf.: Stolonum Liciniae genti (cognomen): ita appellatur in ipsis arboribus fruticatio inutilis, unde et pampinatio inventa primo Stoloni dedit nomen, Plin. 17, 1, 1, § 7; 17, 20, 34, § 150; 17, 13, 20, § 95; 17, 26, 39, § 248; 27, 13, 109, § 133.