strigosus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

strĭgōsus, a, um, adj. [stringo], lean, lank, thin, meagre (mostly poet. and in post-Aug. prose).

I Lit.: equum nimis strigosum et male habitum, sed equitem ejus uberrimum et habitissimum viderunt, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11, and ap. Non. 168, 26: canis (opp. obesus), Col. 7, 12, 8: hic strigosus bovinatorque, Lucil. ap. Gell. 11, 7, 10.— Comp. : equi, Liv. 27, 47: hinno strigosior, Maecen. ap. Suet. Vit. Hor. — Sup. : (capella) strigosissimi corporis, Col. 7, 6, 9.—*

II Trop., of an orator, meagre , dry , tasteless , Cic. Brut. 16, 64.

Related Words