sŭb-inde, adv., a particle of time.
I In gen., immediately after , just after , presently , forthwith , thereupon (not ante-Aug.): primum gaudere, subinde Praeceptum auriculis hoc instillare memento, Hor. Ep. 1, 8, 15: ager primum aretur ultimā parte mensis Augusti, subinde Septembri sit iteratus, Col. 2, 4, 11: primo auctumno arandi et subinde conserendi, id. 11, 2, 8; Tac. Agr. 14: sparge subinde, Hor. S. 2, 5, 103: aliud subinde bellum cum alterius orae Graecis ortum, Liv. 8, 27; cf. id. 28, 25, 1 Weissenb. ad loc.: semperne eosdem an subinde alios? Tac. A. 6, 2; Liv. 7, 10: duae subinde urbes captae direptaeque, id. 30, 7: legem suis liberis subinde dare, Quint. 11, 1, 83; Suet. Aug. 95.—
II In partic., of repeated actions, one after the other , from time to time , now and then , repeatedly , frequently , continually (cf. interdum): praedae minus inventum est, quod subinde spolia agrorum capta domos mittebant, Liv. 35, 21; 10, 17: subinde exsecuntur legati, id. 9, 16, 4 Weissenb. ad loc.: quae subinde nuntiata sunt regi, continuae felicitati rerum ejus imposuerant labem, Curt. 7, 7, 30: si diligenter subinde emundata fuerit humus, Col. 6, 30, 2: tragicum illud subinde jactabat: Oderint dum metuant, Suet. Calig. 30: erit pergratum mihi hanc effigiem ejus subinde intueri, subinde respicere, Plin. Ep. 2, 7, 6: mentitur tua subinde tussis, Mart. 5, 39, 6.