subsessor

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

subsessor, ōris, m. [subsido], a waylayer, lier-in-wait (post-Aug.).

I Lit.: subsessores vocantur, qui occisuri aliquem delitescunt, Serv. Verg. A. 11, 268; cf. id. ib. 5, 498: subsessores cum venabulis, Petr. 40, 1.—

II Trop.: alieni matrimonii, Val. Max. 2, 1, 5; 7, 2, ext. 1; cf.: subsessoris et adulteri persona, Arn. 4, p. 142.