subterraneus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

sub-terrānĕus, a, um, adj. [terra],

underground , subterranean (class.): specus, Cic. Att. 15, 26, 4; cf.: supterraneos specus aperire, Tac. G. 16: ergastulum, Col. 1, 6, 3: structura, Plin. 36, 22, 50, § 170: regna, Juv. 2, 149: animalia, Pall. Sept. 3, 2: mures, Sen. Q. N. 3, 16, 3: subterraneis venis in mare defluunt, Plin. 9, 15, 20, § 53: domus, id. 36, 13, 19, § 88: cubiculum, Plin. Ep. 4, 11, 9: subterraneis dolis peractum urbis excidium, Flor. 1, 12 fin.—Subst. : sub-terrānĕum , i, n., a subterranean place : in ipso subterraneo semirotundo, Ap. Met. 11, 6, 24.

Related Words