sūcus (succus), i (collat. form, gen. sing. sucūs, Isid. 17, 9, 28; gen. plur. sucuum, Ap. Met. 10, 13, 10), m. [sugo], juice, moisture, sap (class.; cf.: liquor, latex).
I Lit.
A In gen.: stirpes ex terrā sucum trahunt, Cic. N. D. 2, 47, 120: sucus ex intestinis et alvo secretus a reliquo cibo, id. ib. 2, 55, 137: cochleae suo sibi suco vivunt, Plaut. Capt. 1, 1, 13: ambrosiae suco saturi (equi solis), Ov. M. 2, 120; so, ambrosiae, Verg. A. 12, 419: uvae, Tib. 1, 10, 47; 3, 8, 16: sucus nuci expressus, Plin. 12, 28, 63, § 135 et saep.: corpus suci plenum, i. e. plump , Ter. Eun. 318: facies suci palaestrici plena, Ap. Mag. p. 315, 14.—Of other liquids: garo (mixtum) de sucis piscis Hiberi, Hor. S. 2, 8, 46: corpora suco pinguis olivi Splendescunt, oil , Ov. M. 10, 176: aluntur bubuli lactis suco, Plin. 8, 14, 14, § 37: inbui lactis sucos, id. 8, 32, 50, § 112: ratio faciendi (unguenti) duplex, sucus et corpus: ille olei generibus fere constat, hoc odorum, id. 13, 1, 2, § 7: vini, id. 23, praef. 2, § 2: candidus ovi, Ser. Samm. 1052. —
B In partic., a medicinal liquor , a drink , draught , potion (poet.): purgantes pectora suci, Ov. P. 4, 3, 53; id. A. A. 2, 335; 2, 491; id. H. 12, 181; id. M. 14, 403; Tib. 1, 6, 13; Luc. 6, 581.—
C Transf., the taste of any thing, flavor : sucum sentimus in ore, cibum cum Mandendo exprimimus, Lucr. 4, 615 sq. (cf. χυμός): ova suci melioris, Hor. S. 2, 4, 13: Picenis cedunt pomis Tiburtia suco, id. ib. 2, 4, 70: celantia sucum, id. ib. 2, 8, 28: cantharus ingratus suco, Ov. Hal. 103.—
II Trop., strength , rigor , energy , spirit : sucus ac sanguis (civitatis), Cic. Att. 4, 16, 10: ingenii, Quint. prooem. § 24. —
2 Esp., of the vigor of a discourse, spirit , life : ornatur oratio ... suco suo, Cic. de Or. 3, 25, 96: sucus ille et sanguis incorruptus usque ad hanc aetatem oratorum fuit, id. Brut. 9, 36: orationis subtilitas etsi non plurimi sanguinis est, habeat tamen sucum aliquem oportet, id. Or. 23, 76: omnes etiam tum retinebant illum Pericli sucum, id. de Or. 2, 22, 93: historia quoque alere orationem quodam uberi jucundoque suco potest, Quint. 10, 1, 31.