sudus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

sūdus, a, um, adj. [se-udus; cf.: sudum siccum quasi seudum id est sine udo, Fest. pp. 294 and 295 Müll.], without moisture, dry; and of the weather, cloudless, bright, clear (class.; cf. serenus).

I Adj. : ventorum flamina suda, Lucil. ap. Non. 31, 19: flamen venti, Varr. ib. 234, 7: ver, Verg. G. 4, 77: tempestas, Ap. Deo Socr. p. 42, 27: splendor luminis, id. M. 11, p. 260, 30: cuncta specula vel uda vel suda videre, id. Mag. p. 283, 37.—Adverb.: sudum, brightly , Prud. Cath. 7, 79.—

B Subst.: sūdum , i, n., bright , clear weather : cum sudum est, Plaut. Mil. 1, 1, 2: horologium mittam et libros, si erit sudum, Cic. Fam. 16, 18, 3: dum sudum est, Plaut. Rud. 1, 2, 35: arma Per sudum rutilare vident, Verg. A. 8, 529; Val. Fl. 2, 115.—

II Somewhat moist = subudus; ardentia viscera adhuc suda de sanguine, Arn. 7, 3.

Related Words