suffectĭo (subf-), ōnis, f. [sufficio] (post-class.).
I An adding : unguentorum, Arn. 5, 166: macularum, id. 7, 251.—
II A supplying , substituting : animarum alterna mortuorum atque viventium suffectio, Tert. Anim. 28; cf. suffectura.