suffragator

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

suffrāgātor (subf-), ōris, m. [suffragor],

I one who votes for another , a supporter , partisan , suffragator (class.): suffragatorum comparatio, Cic. Mur. 21, 44: historicis notior, suffragatoribus obscurior, id. ib. 7, 16: ex fucosis firmi suffragatores evadunt, Q. Cic. Pet. Cons. 9, 35: meus in petendis honoribus, Plin. Ep. 4, 17, 6; id. Pan. 92, 3: competitoris sui suffragatorem agere, Val. Max. 4, 5, 3: candidati laborare desiimus: suffragatores incipimus, Sen. Brev. Vit. 17, 5.—With gen.-obj. : quaesturae, for the office of quaestor , Sen. Ben. 7, 28, 2.—

II Transf., in gen., a favorer , supporter : te et suffragatores tuos ulciscar, Plaut. Cas. 2, 4, 20: propter studia suffragatorum, Varr. R. R. 3, 5, 18: cum suffragatore suo, Suet. Vesp. 23; Plin. Ep. 3, 20, 5; Ap. Dogm. Plat. 2, p. 16, 56.

Related Words