suffŭgĭum (subf-), ii, n. [suffugio], a place beneath which one flies for shelter from rain, etc., a shelter, covert (not anteAug.).
I Lit.: quid nisi suffugium nimbos vitantibus essem? Ov. de Nuce, 119: subterranei specus suffugium hiemi, Tac. G. 16: propinqua suffugia, id. A. 4, 47; 3, 74: suffugia adversus perpetuum caeli rigorem, Sen. Ira, 1, 11, 3: suffugium nullum aut imbris aut solis, Plin. Ep. 9, 39, 2: ferarum imbriumque, Tac. G. 46.—
II Trop., a refuge , remedy : haec deverticula suffugia sunt infirmitatis, Quint. 9, 2, 78: urgentium malorum, Tac. A. 4, 66; 14, 58: pestis, Ap. Met. 7, 19, 18.