sumptuosus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

sumptŭōsus, a, um, adj. [2. sumptus], very expensive or costly.

I Of things, that costs much , dear , expensive , sumptuous : ager, Cato R. R. 1, 6: cenae, Cic. Fam. 9, 23 fin. : hostia, Hor. C. 3, 23, 18: bellum, Liv. 45, 3: tutela, Plin. Ep. 2, 17, 4: dignitas, id. ib. 2, 4, 3: substructiones, id. ib.— Comp. : ludi sumptuosiores, Cic. Q. Fr. 3, 8, 6: cicercula, Col. 7, 3, 22.— Sup. : portum operis sumptuosissimi fecit, Suet. Ner. 9 fin.

II Of persons, spending much , lavish , wasteful , extravagant , Plaut. Merc. 4, 2, 2: mulier, Ter. Heaut. 227: domus, id. Ad. 760: aliquis, Varr. R. R. 2, 4, 3: homo, Cic. de Or. 2, 31, 135; id. Par. 6, 3, 49; Quint. 5, 10, 48: in libidines, Suet. Caes. 50: non ego sumptuosus sum, sed urbs ipsa magnas impensas exigit, Sen. Ep. 50, 3.—Adv.: sumptŭōsē , expensively , sumptuously : convivia lauta sumptuose facere, Cat. 47, 5; Suet. Claud. 16 fin.Comp. , Varr. R. R. 3, 17, 6: se sumptuosius jactare, Cic. Cat. 2, 9, 20: equos et canes emere sumptuosius, id. ib. 10, 39 (48), 2 (not found); Plin. Ep. 9, 12.

Related Words