susque deque

susque dēque, adv. [subs for subque, and de-que],

both up and down , to express indifference: susque deque fero aut susque deque habeo (his enim omnibus modis dicitur) ... significat autem susque deque ferre animo aequo esse, et quod accidit non magni pendere, atque interdum neglegere et contemnere: et propemodum id valet, quod dicitur Graece ἀδιαφορεῖν. Laberius in Compitalibus: nunc tu lentus es: nunc tu susque deque fers ... M. Varro in Sisenna vel de historiā: quod si non horum omnium similia essent principia ac postprincipia, susque deque esset. Lucilius in tertio: verum haec ludus ibi susque omnia deque fuerunt: susque et deque fuere, inquam, etc., Gell. 16, 9, 1 sqq.; cf. Fest. p. 290 Müll.: quae neque sunt facta, neque ego in me admisi, arguit: atque id me susque deque esse habituram putat. Non edepol faciam: neque me perpetiar probri Falso insimulatam, that I shall bear it with indifference , Plaut. Am. 3, 2, 5: de Octavio susque deque, it is of no consequence , Cic. Att. 14, 6, 1.