teba, ae, f., an old Latin term, in Varro's time still used among the Sabines, signifying
a hill : lingua prisca et in Graeciā Aeolis Boeotii sine afflatu vocant colles tebas: et in Sabinis, quo e Graeciā venerunt Pelasgi, etiam nunc ita dicunt: cujus vestigium in agro Sabino via Salaria non longe a Reate milliarius clivus appellatur Thebae,