tĕmĕrārĭus, a, um, adj. [temere].
I That happens by chance , accidental , casual (so very rare; cf. fortuitus): sed quid hoc, quod picus ulmum tundit? hau temerarium'st, Plaut. As. 2, 1, 14: non temerarium est, ubi dives blande appellat pauperem, id. Aul. 2, 2, 7: quaestus temerarius incertusque, Fest. s. v. navalis scriba, p. 169 Müll.; tributum temerarium, id. p. 364, b, ib.; cf. Becker, Antiq. 3, 2, p. 129 sq. —
II Rash , heedless , thoughtless , imprudent , inconsiderate , indiscreet , unadvised , audacious (freq. and class.; syn.: audax, audens): temulenta mulier et temeraria, Ter. And. 229: homines temerarii atque imperiti, Caes. B. G. 6, 20: hominem esse barbarum, iracundum, temerarium, id. ib. 1, 31: caeca ac temeraria dominatrix animi cupiditas, Cic. Inv. 1, 2, 2: non sum tam temerarius nec audax, Mart. 4, 43, 2: parce meo, juvenis, temerarius esse periclo, Ov. M. 10, 545.— Of things: ea sunt et turbulenta et temeraria et periculosa, Cic. Caecin. 12, 34; id. N. D. 1, 1, 1; Liv. 25, 37, 17: duabus animi temerariis partibus conpressis, Cic. Div. 1, 29, 61: consilium, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 2; vox, Liv. 23, 22, 9: virtus, Ov. M. 8, 407: error, id. ib. 12, 59: querela, id. Tr. 5, 13, 17: bella, id. M. 11, 13: tela, i. e. sent thoughtlessly , id. ib. 2, 616: temerarium est, ante crassitudinem pollicarem viti imperare, Plin. 17, 22, 35, § 177: temerarium est, secundis non esse contentum, Plin. Ep. 4, 9, 10.