tragoedia

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

trăgoedĭa, ae, f., = τραγῳδία, a tragedy.

I Lit., Plaut. Am. prol. 54; 93; id. Curc. 5, 1, 1; Cic. Sen. 7, 22; id. Phil. 11, 6, 13; Quint. 1, 5, 52; 1, 8, 6.—

II Transf.

A Tragedy , the art of tragedy : paulum Musa Tragoediae Desit theatris, Hor. C. 2, 1, 9; Ov. Tr. 2, 381.—Personified: ingenti Tragoedia passu, Ov. Am. 3, 1, 11.—

B A lofty or elevated style : neque istis tragoediis tuis ... perturbor, Cic. de Or. 1, 51, 219; so id. ib. 2, 55, 225.—

C A great commotion or disturbance; a spectacle : ejus Appiae nomen quantas tragoedias excitat! Cic. Mil. 7, 18: si tragoedias agamus in nugis, id. de Or. 2, 51, 205: in parvis litibus tragoedias movere, Quint. 6, 1, 36.

Related Words

  • tragoedia

    tragoedia ae, f , τραγῳδία, a tragedy: tragoedias fecit.—Tragedy, the art of tragedy: Paulum Musa T...

    An Elementary Latin Dictionary