trans-formo, āvi, ātum, 1, v. a., to change in shape, transform (poet. and in post-Aug. prose; syn. verto).
I Lit.: (Proteus) Omnia transformat sese in miracula rerum, Verg. G. 4, 441: in vultus sese aniles (Alecto), id. A. 7, 416: membra in juvencos, Ov. M. 10, 237: cuncta In segetem, id. ib. 13, 654: gemmas novem in ignes (i. e. stellas), id. F. 3, 515: (Scylla) in scopulum Transformata, id. M. 14, 74; Vulg. 2 Cor. 3, 18.—
II Trop.: hunc (animum) transformari quodammodo ad naturam eorum, de quibus loquimur, necesse est, Quint. 1, 2, 30.