ūtensĭlis, e, adj. [utor], in econom. lang., that may be used, fit for use, of use, useful.
I Adj. : quid in Italiā utensile non modo non nascitur, sed etiam non egregium fit? Varr. R. R. 1, 2, 6: quid utensile, Aug. Civ. Dei, 4, 22.—
II Subst.: ūtensilĭa , ĭum, n., things for use , i. e. utensils , materials , necessaries , etc. (syn.: supellex, vasa): utensilia, quibus aut alitur hominum genus aut etiam excolitur, Col. 12, praef. § 3: exutus omnibus utensilibus miles, Liv. 3, 42, 5: divina humanaque, id. 26, 33, 13: vasorum, Plin. 13, 11, 22, § 72: apes collectis utensilibus, etc., Col. 9, 5, 1; 2, 12, 9; 1, 3, 3; Tac. A. 1, 70; Dig. 33, 7, 12, § 28.