venditor

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

vendĭtor, ōris, m. [vendo],

I a seller , vender (opp. emptor): ut ne quid omnino, quod venditor novit, emptor ignoret, Cic. Off. 3, 12, 51: gemmarum, Cod. Just. 12, 58, 12, § 3; Varr. R. R. 3, 5, 6; Dig. 18, 1 sq.: librorum, Schol. Cruq. ad Hor. Ep. 1, 20, 3; cf. Gell. 5, 4, 1.—

II Transf., of a bribe-taker: dignitatis vestrae, Cic. post Red. in Sen. 4, 10.

Related Words