vesanio

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

vēsānĭo (vaesā-), īre, 4, v. n. [vesanus],

I to be insane , rave (late Lat.): dicebat contra deum vesanire Theodosium, Cassiod. Hist. Eccl. 9, 30.

II —Hence, vēsānĭens , entis, part. , raging , furious : vesaniente vento, Cat. 25, 13.