vigeo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

vĭgĕo, ēre, v. n. [Sanscr. ugras, mighty; Gr. ὑγιής, sound; cf. Lat. vegeo, vigil, augeo], to be lively or vigorous; to thrive, flourish, bloom; to be in honor, esteem, repute, etc. (class.; mostly of things, concrete and abstract; cf. valeo).

I In gen.: quae a terrā stirpibus continentur, arte naturae vivunt et vigent, Cic. N. D. 2, 33, 83: quod sentit, quod sapit, quod vivit, quod viget, id. Tusc. 1, 27, 66: sive occiderit animus sive vigeat, id. ib. 1, 43, 104: vegetum ingenium in vivido pectore vigebat, Liv. 6, 22, 7: Volsci fessi ... Romani vigentes corporibus, id. 2, 30, 14: animus Laetitiā viget, Lucr. 3, 150: nos animo duntaxat vigemus, etiam magis quam cum florebamus, Cic. Att. 4, 3, 6: memoriā vigere, id. de Or. 2, 87, 355: viget aetas, animus valet, Sall. C. 20, 10: fama Mobilitate viget, Verg. A. 4, 175: nec viget quicquam simile aut secundum, Hor. C. 1, 12, 18: cujus facta viva nunc vigent, Naev. ap Gell. 6, 8, 5: vigebant studia rei militaris, Cic. Cael. 5, 12: audacia, largitio, avaritia vigebant, Sall. C. 3, 3: tui politici libri omnes vigent, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4: quem (Philonem) in Academiā maxime vigere audio, i. e. is in the highest repute or esteem , Cic. de Or. 3, 28, 110; so id. ib. 1, 11, 45; id. Fam. 7, 33, 1: Harmodius in ore et Aristogito ... viget, id. Tusc. 1, 49, 116: regum conciliis, Verg. A. 2, 88.—

II Of persons, to live , be alive : Persarum vigui rege beatior. Hor. C. 3, 9, 4; 3, 9, 8: ab tergo Alpes urgent, vix integris vobis ac vigentibus transitae, Liv. 21, 43, 4.

Related Words