vigor

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

vĭgor, ōris, m. [vigeo],

liveliness , activity , force , vigor (mostly poet. and in postAug. prose; not in Caes. or Cic.): nec tarda senectus Debilitat vires animi mutatque vigorem, Verg. A. 9, 611: igneus est ollis vigor, id. ib. 6, 730: juventas et patrius vigor, Hor. C. 4, 4, 5: animi, Ov. H. 16, 51; Liv. 9, 16: mentis, Quint. 11, 2, 3: quantum in illo (libro), di boni, vigoris est, quantum animi! Sen. Ep. 64, 2: gemmae, strong brilliancy , Plin. 37, 7, 28, § 101; cf. id. 9, 35, 54, § 109. — Plur. : vigores mentium, Gell. 19, 12, 4: animorum, Vitr. 6, 1 fin. ; Sil. 15, 355.

Related Words