vilitas

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

vīlĭtas, ātis, f. [vilis], lowness of price, cheapness.

I Lit.: tanta repente vilitas annonae ex caritate rei frumentariae consecuta est, etc., Cic. Imp. Pomp. 15, 44: vilitas in vendendis (fructibus), id. Verr. 2, 3, 98, § 227: cum alter annus in vilitate, alter in summā caritate fuerit, id. ib. 2, 3, 93, § 216: ad denarios senos vilitas rediit, Plin. 35, 6, 28, § 47: offerre aliquid vilitati, to offer for sale at a low price , Plaut. Capt. 2, 1, 34.—

II Transf.

A Trifling value of a thing, meanness , baseness , worthlessness , vileness (post-Aug.): verborum, Petr. 118: nominum, Plin. 20, praef. § 1: si humiles producet, vilitatem; potentes, gratiam oportebit incessere, Quint. 5, 7, 23: morum, Ap. Flor. 1, p. 344, 30.—

B Subject., low esteem , disregard , slighting , contempt : vilitas sui, Sen. Clem. 1, 3, 4; id. Ep. 121, 24; Curt. 5, 9, 6.

Related Words