vinosus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

vīnōsus, a, um, adj. [vinum],

full of wine , drunk with wine; fond of wine , winebibbing (syn.: temulentus, ebrius): non modo vinosus, sed virosus quoque, Scip. Afric. ap. Gell. 7, 12, 5: laudibus arguitur vini vinosus Homerus, Hor. Ep. 1, 19, 6: modice vinosi, drunken , Liv. 41, 4, 4: convivia, Ov. Am. 3, 1, 17; id. A. A. 3, 330: moris sucus in carne vinosus, having the taste or flavor of wine , Plin. 15, 24, 27, § 97: sapor seminis nardi, id. 12, 13, 27, § 47: odor seminis ambrosiae, id. 27, 4, 11, § 28: genus Punicorum, id. 13, 19, 34, § 113.— Comp. : aetas, Ov. F. 3, 765.— Sup. : lena, Plaut. Curc. 1, 1, 79.

Related Words