violenter

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

vĭŏlenter, adv. [violens],

impetuously , vehemently , violently : solennia ludorum violenter dirimere. Liv. 5, 1, 4: quaestio exercita aspere violenterque, furiously , Sall. J. 40, 5; cf.: aliquid tolerare, Ter. Phorm. 731: vidimus flavum Tiberim retortis Litore Etrusco violenter undis Ire dejectum monumenta regis, Hor. C. 1, 2, 14: invadunt appropinquantem (canes), Col. 7, 12, 7: proconsulatum violenter gerere, Plin. Ep. 3, 9, 1: aliquem ad supplicium poscere, Tac. H. 3, 11: increpare aliquem, id. A. 6, 3.— Comp. , Suet. Aug. 51 fin. ; id. Tib. 37; id. Tit. 6; Just. 11, 7, 16.— Sup. , Col. 7, 3, 4; Just. 25, 5, 1.

Related Words